Παρά τα όσα δυσάρεστα, ανησυχητικά έως και ζοφερά συμβαίνουν και εδώ και παγκοσμίως, εγώ επιμένω να συνεχίζω να προτείνω ιδέες για εξοικονόμηση δαπανών και εξασφάλιση πρόσθετων εσόδων στον κρατικό προϋπολογισμό προς τη δεινοπαθούσα ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Και τούτο προς όφελος και του κοινωνικού συνόλου και μάλιστα χωρίς καμία πρόσθετη φορολογία.
Θα αναφερθώ σήμερα στον πολύπαθο χώρο της εκπαίδευσης. Είναι γνωστή η ευαισθησία των Νεοελλήνων για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και τον οφειλόμενο σεβασμό στο κύριο μέσο με την οποία πραγματοποιείται: τον έντυπο λόγο. Το κάψιμο και γενικά η καταστροφή των βιβλίων ταυτίζεται εύλογα με τον φασισμό, τον σκοταδισμό, τη βαρβαρότητα. Και οι ευαίσθητοι προστάτες της πνευματικής ελευθερίας εκτοξεύουν μύδρους κατά των καταστροφέων. Ωστόσο, οι ίδιοι διανοούμενοι, εκπαιδευτικοί και δημοσιογράφοι δεν λένε λέξη και σιωπηρά αποδέχονται το βάρβαρο και σκοταδιστικό έθιμο της καταστροφής από πολλούς μαθητές των σχολικών βιβλίων τους με τη λήξη της ετήσια εκπαιδευτικής περιόδου. Τα καίνε ή τα σκίζουν χοροπηδώντας με κραυγές γύρω από τη φωτιά όπως οι Ινδιάνοι σε ενθουσιώδεις τελετουργικές εκδηλώσεις. Πυρπολούν έτσι πνευματικό πλούτο, αλλά και χρήματα των φορολογουμένων.
Στην απείρως από την Ψωροκώσταινά μας Γερμανία, ισχύει το ακριβώς αντίθετο.Διανέμονται και εκεί δωρεάν τα βιβλία προς τους μαθητές στοιχειώδους και μέσης εκπαίδευσης. Στο τέλος όμως του σχολικού έτους οι μαθητές υποχρεούνται να τα επιστρέψουν σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση, ώστε να διανεμηθούν στους μαθητές που θα τους διαδεχτούν στην επόμενη εκπαιδευτική περίοδο. Δεν τα επιστρέφουν, φυσικά όσοι μένουν στην ίδια τάξη. Σε περίπτωση που δεν επιθυμούν οι μαθητές να τα αποστερηθούν ή τα επιστρέφουν μεν αλλά με τόσες φθορές ώστε να είναι ακατάλληλα για τον επόμενο μαθητή, τότε καταβάλλεται η αξία τους από τους γονείς τους, ώστε να καλυφθεί η δαπάνη των καινούργιων βιβλίων με τα οποία θα αντικατασταθούν.
Αν το σύστημα αυτό εφαρμοζόταν και στην Ελλάδα, η οικονομία για τον κρατικό προϋπολογισμό θα ήταν τεράστια ( περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο), αφού τυπώνονται και διανέμονται δωρεάν σχεδόν 45 εκατομμύρια βιβλία για τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση. Επίσης, τα βιβλία θα ήταν έτοιμα για έγκαιρη διανομή στην αρχή του σχολικού έτους, αφού θα είχαν επιστραφεί πριν από μήνες, δηλαδή στο τέλος του σχολικού έτους, και μόνο συμπληρωματικές εκτυπώσεις θα χρειάζονταν.
Πέραν της εξοικονόμησης πολλών εκατομμυρίων ευρώ το προτεινόμενο σύστημα θα έχει και μεγάλη παιδαγωγική αξία.Θα διδάσκει στην πράξη τους ανώριμους μαθητές πως όλα έχουν το κόστος τους , ότι μπορεί να είναι οι γονείς τους αυτοί που θα χρειαστεί να το πληρώσουν δύο φορές: ως φορολογούμενοι και ως γονείς των παιδιών που τα καταστρέφουν ή τα αχρηστεύουν αντί να τα επιστρέψουν σε καλή κατάσταση.
Ας προσθέσω εδώ και την υψηλή πολιτιστική αξία που θα έχει για τους ανήλικους μαθητές ο σεβασμός όχι μόνο προς το μόχθο των γονιών τους αλλά και προς τον γραπτό λόγο και την πνευματική αξία που εμπεριέχει. Έτσι θα συνειδητοποιήσουν καλύτερα τι σημαίνει αξία της διακίνησης των ιδεών και σεβασμός στον φορέας τους, που είναι κυρίως ο έντυπος λόγος.Και ακόμη, ότι τα βιβλία τα καταστρέφουν μόνο οι φασίστες, οι βάρβαροι και γενικά οι ανάξιοι να θεωρούνται πολιτισμένοι και πραγματικοί δημοκράτες.
Άρθρο δημοσιευμένο στον Τύπο το 2009, κι όμως πάντα επίκαιρο. Γιατί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου