Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Ένας αρχαιολόγος της Θράκης στο σχολείο μας

 Είναι ξεχωριστή τιμή και χαρά για τους μαθητές και τους δασκάλους να φιλοξενούμε στην κοινότητα του σχολείου έναν αρχαιολόγο. Είναι μια γέφυρα επικοινωνίας του παρόντος με το παρελθόν, που ζωντανεύει στα παιδιά μέσα από την ίδια τη  μαρτυρία του ερευνητή .
Την τιμή αυτή μας έκανε ο αρχαιολόγος της ΙΘ΄Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών αρχαιοτήτων Κομοτηνής, κ.Ματθαίος Κουτσουμανής.

 Ο αρχαιολόγος κ. Ματθαίος Κουτσουμανής και η ανασκαφική του ομάδα έφερε στο φως Πλωτινόπολη, ανασκαφή βασισμένη στην αρχαιολογική μελέτη ενός άλλου σπουδαίου αρχαιολόγου της περιοχής του καθηγητή Γ. Μπακαλάκη. Από το 1977 η ΙΘ΄ Εφορεία αρχαιοτήτων ανέλαβε  τη συστηματική ανασκαφή του λόφου της Αγίας Πέτρας.


Στον κ. Κουτσουμανή ανατέθηκε η ανασκαφή από το 1996 και τα καταπληκτικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν  τεκμηριώνουν επιστημονικά τη διαχρονικότητα της κατοίκησης στην περιοχή της Θράκης και ειδικότερα στο ν. Έβρου από τη νεολιθική εποχή έως και τα μεταβυζαντινά χρόνια.
Η παρουσίαση του αρχαιολόγου ήταν πολύ μεθοδική και κατανοητή.

  Πλούσιες εικόνες των ευρημάτων παρουσίασαν τη σπουδαιότητα της αρχαιολογικής έρευνας.



 Με την ευγενική και σεμνή παρουσία του ο κ.Κουτσουμανής  ανέδειξε  τη συνεργασία της ομάδας του αρχαιολόγου και την αλληλοεκτίμηση που διαπνέει την επίπονη αλλά πολύ γοητευτική ,κατά τη μαρτυρία των παιδιών,  εργασία του αρχαιολόγου.



  Η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή του Έβρου δεν είναι ευρύτερα γνωστή και γι αυτό η γνωριμία των μαθητών με τον αρχαιολόγο είχε ιδιαίτερα μεγάλη σημασία. Τεκμηρίωσε ότι η Θράκη γενικότερα και ο Έβρος ειδικότερα επιλέχθηκαν ως περιοχές μόνιμης και οργανωμένης εκατάστασης από τους νεολιθικούς χρόνους. Ο εμπορικός  πλούτος της περιοχής από τον πλωτό ποταμό Έβρο, όπως μας είπε ο αρχαιολόγος, ήταν πόρος οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης.  

Η εμπειρία της γνωριμίας με τον αρχαιολόγο και τα ευρήματα της περιοχής ζωντάνεψε το ενδιαφέρον των μαθητών για την   Ιστορία , κάνοντάς  την και δική τους Ιστορία.
Ευχαριστούμε θερμά .






Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Όραμα, Πίστη, Αγώνας

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, πολιτικός, ακτιβιστής, πάστορας, ανθρωπιστής και νομπελίστας, δολοφονήθηκε σαν σήμερα, στις 4 Απριλίου του 1968. Γεννήθηκε και έδρασε σε μια εποχή που είχε ανάγκη από έναν οραματιστή ηγέτη. Ο σκληροπυρηνικός Νότος των ΗΠΑ, οι διαχωριστικές φυλετικές γραμμές και οι λευκές κουρτίνες στα λεωφορεία τον σημάδεψαν. Της Έφης Μήτσιου


Βέβαια, οι πρώτες προσπάθειες ξεκίνησαν ήδη από τη δεκαετία του ’50, ήταν όμως μεμονωμένου χαρακτήρα. Όμως, τη δεκαετία του ’60 τα μέχρι τότε δρώντα υποκείμενα αντιλήφθηκαν τον εαυτό τους ως μία κοινωνική συλλογικότητα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναμοχλεύσεων και ριζοσπαστικοποιήσεων πορεύτηκε ο Κινγκ. Οι νουθεσίες του Μαχάτμα Γκάντι άσκησαν σημαίνουσα επίδραση στην ήδη αφυπνισμένη σκέψη του, καθώς και οι θεωρίες των σύγχρονων προτεσταντών θεολόγων. Υιοθέτησε την φιλοσοφία της πολιτικής ανυπακοής και της μη βίας, την οποία έκανε σημαία του αγώνα του.

Μέχρι το 1955 η δράση του περιοριζόταν σε διδαχές στην εκκλησία των βαπτιστών της Αλαμπάμα, όπου ήταν εφημέριος. Η δημόσια δράση του ξεκινά με τη σύλληψη της νεαρής μοδίστρας Ρόζα Παρκς στην Αλαμπάμα, η οποία αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε ένα λευκό, όπως όριζε η Νομοθεσία Φυλετικών Διακρίσεων. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ως επικεφαλής του κινήματος Ένωση για την Πρόοδο, μαζί με άλλους ένθερμους ντόπιους μαύρους ξεκίνησαν σειρά διαμαρτυριών και εκδηλώσεων.

Κατά τη διάρκεια της δράσης του πέρασε πολλά. Απειλές, αλλεπάλληλες φυλακίσεις, δολοφονικές απόπειρες και εμπρηστικές επιθέσεις στο σπίτι του από την Κου Κλούξ Κλαν. Όμως δεν έκανε βήμα πίσω. Στάθηκε εκεί που πάντοτε ανήκε, στο πλευρό των καταπιεζομένων, να απαιτεί το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας.


«Έχω ένα όνειρο» φώναζε τον Αύγουστο του 1963 στην Ουάσιγκτον κάτω από το άγαλμα του Λίνκολν. Ο λόγος του θυελλώδης και εμπνευσμένος, συγκλόνισε χιλιάδες διαδηλωτές. Εκεί αποκατέστησε τη θέση της μαύρης κοινότητας στην ιστορία, την οποία ανέδειξε ως άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία των Η.Π.Α.


Το 1964 του απενεμήθη το Νομπέλ Ειρήνης, ενώ παράλληλα ψηφίστηκε ο Νόμος περί Πολιτικών Δικαιωμάτων που καταργούσε τις φυλετικές διακρίσεις σε δημόσιους χώρους.

Στη συνέχεια, άρχισε να διατυπώνει θέσεις και κρίσεις για την εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α. Σε μία ομιλία του το 1967 με τίτλο Πέρα από το Βιετνάμ εξαπέλυσε δριμύ κατηγορώ ενάντια στις σκοπιμότητες του πολέμου. Ήταν πιο προφητικός από ποτέ:
«Είναι παράξενο ότι οι Αμερικανοί, που τόσο προσεκτικά υπολογίζουν τις πιθανότητες στρατιωτικής νίκης, δεν αντιλαμβάνονται ότι βαδίζουν προς ψυχολογική και πολιτική ήττα. Η εικόνα των ΗΠΑ δεν θα ξαναγίνει ποτέ εικόνα επανάστασης, ελευθερίας και δημοκρατίας μα εικόνα βίας και μιλιταρισμού».
Ένα χρόνο μετά, δολοφονήθηκε στο μοτέλ Λορέιν στο Μέμφις με σφαίρα στο κεφάλι, από έναν «λευκό αδελφό». Το ημερολόγιο έδειχνε 4 Απριλίου 1968 και ήταν μόλις 39 ετών.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ αποτελεί αναμφισβήτητα σύμβολο για την αμερικάνικη ιστορία και ένας εκ των θεμελιωτών της. Άραγε 50 χρόνια μετά το περίφημο I have a dream, πραγματοποιήθηκε το όνειρό του;