Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021

28η Οκτωβρίου 2021, στο 3ο ΓΕΛ Αλεξανδρούπολης

 Ένα αφιέρωμα μνήμης και η νεανική ματιά πρόσληψης της φασιστικής επίθεσης και ναζιστικής επιβολής στην Ελλάδα.

Α΄Μέρος

Αφιέρωμα στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, προς τιμήν του πρόσφατου θανάτου του, με το βραβευμένο με Νόμπελ Αθάνατο  Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη, έργο τιμής του αγώνα των Ελλήνων κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 και  την τραγική  περίοδο της γερμανικής κατοχής.

 

Μια αναδρομή στη «γέννηση» της δημιουργίας ενός σπουδαίου έργου, ενός μνημείου του ελληνικού πολιτισμού, στο οποίο συναντήθηκαν η μεγάλη μουσική έμπνευση του Μίκη Θεοδωράκη με την υψηλότερη ίσως κορυφή της ποίησης του Οδυσσέα Ελύτη.


Οδυσσέας Ελύτης: ‘Ετσι έγραψα το «Άξιον Εστί»

Ο Οδυσσέας Ελύτης εξηγεί σε μια συνέντευξη του, πως έγραψε το «Άξιον Εστί»:

elytisodysseas«Όσο κι αν μπορεί να φανεί παράξενο, την αρχική αφορμή να γράψω το ποίημα μου την έδωσε η διαμονή μου στην Ευρώπη τα χρόνια του ’48 με ’51. Ήταν τα φοβερά χρόνια όπου όλα τα δεινά μαζί – πόλεμος, κατοχή, κίνημα, εμφύλιος – δεν είχανε αφήσει πέτρα πάνω στη πέτρα. Θυμάμαι την μέρα που κατέβαινα να μπω στο αεροπλάνο, ένα τσούρμο παιδιά που παίζανε σε ένα ανοιχτό οικόπεδο. Το αυτοκίνητό μας αναγκάστηκε να σταματήσει για μια στιγμή και βάλθηκα να τα παρατηρώ. Ήτανε κυριολεκτικά μες τα κουρέλια. Χλωμά, βρώμικα, σκελετωμένα με γόνατα παραμορφωμένα, με ρουφηγμένα πρόσωπα. Τριγυρίζανε μέσα στις τσουκνίδες του οικοπέδου ανάμεσα σε τρύπιες λεκάνες και σωρούς σκουπιδιών. Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα που έπαιρνα από την Ελλάδα. Και αυτή, σκεπτόμουνα, ήταν η μοίρα του Γένους που ακολούθησε το δρόμο της Αρετής και πάλαιψε αιώνες για να υπάρξει. Πριν περάσουν 24 ώρες περιδιάβαζα στο Ουσί της Λωζάννης, στο μικρό δάσος πλάι στη λίμνη. Και ξαφνικά άκουσα καλπασμούς και χαρούμενες φωνές. Ήταν τα Ελβετόπαιδα που έβγαιναν να κάνουν την καθημερινή τους ιππασία. Αυτά που από πέντε γενεές και πλέον, δεν ήξεραν τι θα πει αγώνας, πείνα, θυσία. Ροδοκόκκινα, γελαστά, ντυμένα σαν πριγκηπόπουλα, με συνοδούς που φορούσαν στολές με χρυσά κουμπιά, περάσανε από μπροστά μου και μ’ άφησαν σε μια κατάσταση που ξεπερνούσε την αγανάκτηση.

[...]

Το επαναλαμβάνω, μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ότι και η μοίρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους – και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας. Αυτό ήταν ο πρώτος σπινθήρας, ήταν το πρώτο εύρημα. Και η ανάγκη που ένιωθα για μια δέηση, μου ‘δωσε ένα δεύτερο εύρημα. Να δώσω, δηλαδή, σ’ αυτή τη διαμαρτυρία μου για το άδικο τη μορφή μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας. Κι έτσι γεννήθηκε το «Άξιον Εστί».

Μίκης Θεοδωράκης: Έτσι συναντηθήκαμε με τον Ελύτη

Και τώρα ο Μίκης Θεοδωράκης, από τις σημειώσεις του οποίου μαθαίνουμε πως ήρθε σε επαφή με τον Ελύτη, πως μελοποίησε το «Άξιον Εστί», μέχρι το πως φτάσαμε στην ηχογράφηση και την πρώτη του παρουσίαση:

theodorakis_2007_3_20_21_3_51_bΤότε ακριβώς, κάποιο μεσημέρι, στο όρθιο του Λουμίδη, μπροστά στο ΠΑΛΛΑΣ, εκεί που έπινε τον μοναδικό καφέ εσπρέσο η αθηναϊκή ιντελιγκέντσια, Σεπτέμβριο νομίζω του ΄60, με πλησίασε ο Οδυσσέας Ελύτης. Αφού μου μίλησε για το πόσο εκτιμά την προσπάθειά μου και πόσο αγάπησε τον ΕΠΙΤΑΦΙΟ, πρόσθεσε:

– Τελείωσα το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, το έργο της ζωής μου, νομίζω. Θα ΄θελα να σας το έστελνα κάπου, γιατί κάτι μου λέει ότι θα σας εμπνεύσει…

Αφού τον ευχαρίστησα, έγραψα τη διεύθυνσή μου στο Παρίσι και του την έδωσα : Rue de la Fontaine au Roi («Βασιλική Πηγή»)! Πιο συμβολική ονομασία δεν μπορούσε πράγματι να βρεθεί για κείνη την εποχή).

Δεν πέρασε μήνας κι ο παριζιάνος ταχυδρόμος άφησε στο θυρωρείο το φρεσκοτυπωμένο βιβλίο του Ελύτη.

Αφού το ρούφηξα μονομιάς, απ΄ την πρώτη ως την τελευταία λέξη, βάλθηκα να το μελοποιήσω. Ίσως στην αρχή να είχα την πρόθεση να μην αφήσω απέξω κανένα στίχο… Μετά συνειδητοποίηση που η σύνθεση που θα προέκυπτε, θα είχε σίγουρα διάρκεια δεκάδων ωρών. Εξάλλου στίχοι όπως το ΕΝΑ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ, ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ, ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ, ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ, ΝΑΟΙ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑ Τ΄ΟΥΡΑΝΟΥ… με τράβηξαν σα μαγνήτες. Τους μελοποίησα αμέσως κι άρχισα πάλι να τους τραγουδώ προς μεγάλη χαρά της μικρής Μαργαρίτας και απελπίζοντας τη Μυρτώ μέσα σε κείνο το μικροσκοπικό δωμάτιο, στο οποίο έπρεπε να τα κάνουμε όλα. Να τρώμε, να ταΐζουμε τα παιδιά, να μελετάμε, να γράφω μουσική. Η κουζίνα δεν μας χωρούσε ούτε όρθιους.[...]

Λίγο λίγο η μορφή της νέας μου σύνθεσης άρχισε να ξεκαθαρίζει στο μυαλό μου. Πρέπει να είχα δύο πρότυπα : Το ένα ήταν τα ορατόρια του Μπαχ. Εκεί που έχουμε τις άριες, τα ρετσιτατίβα και τα κοράλ. Το άλλο ήταν η λειτουργία, όπου έχουμε τις ψαλμωδίες των ιερέων, την ανάγνωση των Ευαγγελίων και τα τροπάρια του δεξιού και του αριστερού ψάλτη.[...]

Το βίντεο που ακολουθεί είναι το Λαϊκό Ορατόριο, όπως συντέθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη το 1962, εμπνευσμένο από το έργο Άξιον εστί του Οδυσσέα Ελύτη, με τους δημιουργούς και ερμηνευτές: ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ΘΟΔΩΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΕΦ, ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ, ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ

 


Πηγή: https://www.imerodromos.gr/gennhthke-to-axion-esti/

Το επόμενο  βίντεο προβάλλει το ίδιο έργο , δέκα χρόνια μετά, το 1987, σε συναυλία στο Ηρώδειο.


 Β΄Μέρος

Ολοκληρώνοντας την επετειακή και αφιερωματική μνήμη , ακολουθεί ένα βίντεο, εμπνευσμένο από τους μαθητές της συνεργαζόμενης ομάδας, με τη διδασκαλία της φιλολόγου Πολύμνιας Αγγελώνια, που αποτυπώνει μια σκωπτική  πρόσληψη των ίδιων των μαθητών για τη φασιστική και ναζιστική ιδεολογία.
 


Παρασκευή 28 Μαΐου 2021

Πολιτιστικά Μνημεία και η χρήση τους από ιδιώτες

 

Ο Οίκος Christian Dior στην Ακρόπολη για φωτογράφιση

«Πράσινο φως» από το ΚΑΣ, Τετάρτη 26 Μαΐου 2021, Πηγή: Ναυτεμπορική (μερική διασκευή)

Η πολύωρη προγραμματισμένη συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) που ολοκληρώθηκε αργά τη νύχτα, έδωσε το «πράσινο φως» στο αίτημα του Οίκου Christian Dior, αποφασίζοντας ομόφωνα και θετικά για την φωτογράφιση των μοντέλων στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, που θα αναβιώσει την ιστορική φωτογράφιση του Οίκου με μοντέλα της εποχής το 1951.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, το ΚΑΣ έδωσε το «πράσινο φως» για τη φωτογράφηση με το σκεπτικό ότι μέσω των εικόνων που θα ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο θα φανεί η αναστηλωτική πρόοδος που έχει γίνει στο μνημείο τα χρόνια που μεσολάβησαν από τη δεκαετία του ’50.

Ωστόσο, έβαλε «φρένο» στη βιντεοσκόπηση με την παρουσία μοντέλων για να μην σταλεί το μήνυμα ότι η Ακρόπολη μπορεί να γίνει «πασαρέλα». Κινηματογράφηση του μνημείου μπορεί να γίνει αλλά χωρίς των παρουσία προσώπων.

Σχετικά με τα άλλα αιτήματα του Οίκου μόδας, το ΚΑΣ ενέκρινε τη χρήση των μνημείων της Αρχαίας Αγοράς, του Ηρωδείου, το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και το ναό του Δία στην αρχαία Νεμέα, θέτοντας αυστηρούς όρους για τη χωροθέτηση των φωτογραφήσεων και των βιντεοσκοπήσεων όπου ζητήθηκαν.

Την Πέμπτη 27 Μαΐου το Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων θα συζητήσει την παραχώρηση του Καλλιμάρμαρου για την επίδειξη μόδας του Οίκου «Cruise 2022».

Στις 14 και 15 Ιουνίου θα γίνει η φωτογράφηση στην Ακρόπολη μπροστά στον Παρθενώνα και το Ερέχθειο. Τρεις λήψεις θα γίνουν σε θέσεις αντίστοιχες με τις παλιές και τέσσερις σε νέες θέσεις (ανατολική και δυτική πλευρά του Παρθενώνα, ανατολική, δυτική και νότια του Ερεχθείου και στα Προπύλαια).

Στο Ηρώδειο θα πραγματοποιηθούν, στις 15 Ιουνίου, γενικές λήψεις με την παρουσία μοντέλων και οι λήψεις αυτές θα παρουσιαστούν στην επίδειξη μόδας στο Στάδιο. Στην Αρχαία Αγορά εξάλλου η φωτογράφηση των μοντέλων -και μέσω drones- προγραμματίζεται για τις 20 Ιουνίου και περιλαμβάνει τον ναό του Ηφαίστου και τον προαύλιο χώρο του ναού των Αγίων Αποστόλων. Η φωτογράφηση στο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο θα γίνει στις 22 Ιουνίου με χορευτικά δρώμενα και χρήση μουσικής, φωτογράφιση και κινηματογράφηση, όπως και στην αρχαία Νεμέα, στον ναό του Δία, στον περιβάλλοντα χώρο του και στο Στάδιο.

Διαβάστε σχετικά άρθρα που ανθολογούνται στο σχολικό εγχειρίδιο (Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;) και σε δημοσιεύματα (Γιατί λέω "ναι" στον Κλάιν) που παρατίθενται στους συνδέσμους.

Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;

 Γιατί λέω "ναι" στον Κλάιν


Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021

4η Βιομηχανική Επανάσταση;

 

 


Του Θεοφάνη Παπαδόπουλου *

Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε τρεις βιομηχανικές επαναστάσεις, την 1η βιομηχανική επανάσταση που άρχισε στο τέλος του 18ου αιώνα (1760-1770), αφορούσε την εκβιομηχάνιση της παραγωγής, αρχικά εμφανίστηκε στην Μεγάλη Βρετανία και στη συνέχεια επεκτάθηκε στην υπόλοιπη δυτική Ευρώπη.

Τη 2η βιομηχανική επανάσταση, που ξεκίνησε στο τέλος του 19ου αιώνα (1870) με τη μαζική παραγωγή και χρήση του ηλεκτρισμού στην παραγωγική διαδικασία και κατανάλωση και την 3η βιομηχανική Επανάσταση, που άρχισε πριν λίγες δεκαετίες (1970) και χαρακτηρίστηκε με την αυτοματοποίηση της παραγωγής και τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Ακαδημαϊκοί, επιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιεύματα στα ΜΜΕ αναφέρονται στην 4η Βιομηχανική επανάσταση όλο και πιο συχνότερα. Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο κατώφλι μιας νέας βιομηχανικής επανάστασης, που χαρακτηρίζεται από την ευφυή εκμάθηση/αυτό-εκπαίδευση των ίδιων των Μηχανών (Machine Learning), την επιστήμη των Δεδομένων (Data Science) και την Τεχνητή Νοημοσύνη (Artificial Intelligence) που συνδυαστικά δημιουργούν προκλήσεις και ευκαιρίες.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη μεταλλάσει τη βιομηχανία, το εμπόριο και τις υπηρεσίες, δημιουργώντας προκλήσεις για την κοινωνία, την πολιτική, τις διεθνείς γεωπολιτικές σχέσεις, επαναχαράσσοντας την σχέση ανθρώπου – μηχανής.

Οι δυτικές κοινωνίες, ήδη, βρίσκονται αντιμέτωπες με την επίδραση της 4η βιομηχανικής επανάστασης. Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας ανέφερε ότι 150 εκατομμύρια εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους μέχρι το 2022, ενώ 300 εκατ. νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας δεν θα βρίσκουν δουλειά.

Σήμερα, το 65% των νέων πτυχιούχων αναζητεί εργασία σε ειδικότητες που εκλείπουν. Οι επιχειρήσεις αναζητούν εργαζόμενους με ψηφιακές δεξιότητες σε ποσοστό 70%, ενώ ένας στους τρεις εργαζόμενους δεν διαθέτει καμία. Εκτιμάται ότι η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στις μηχανές και η «είσοδος» των ρομπότ στην αγορά εργασίας θα οδηγήσει σε απώλεια 800 εκατ. θέσεων εργασίας μέχρι το 2030, που αντιστοιχεί στο 20% του παγκόσμιου εργατικού σήμερα.

Σύμφωνα με στοιχεία και μελέτες που έχουν γίνει, η 4η βιομηχανική επανάσταση επηρεάζει θέσεις εργασίας χαμηλής εξειδίκευσης οδηγώντας στην ανεργία εργαζομένους με μικρές δεξιότητες, ο αυτοματισμός στην χαλυβουργία μείωσε κατά 75% το απασχολούμενο εργατικό δυναμικό και στην μεταποίηση ανήλθε στο 87%.

Στο νέο αυτό οικονομικό περιβάλλον που δημιουργείται, εκφράζονται απόψεις και γίνονται μελέτες που καταγράφουν ότι η χρήση Μηχανών με Τεχνητή Νοημοσύνη, ρομπότ και ανδροειδών στην εργασία – στη βιομηχανία και στις υπηρεσίες – δημιουργεί ζητήματα που αφορούν την ανθρώπινη ασφάλεια, την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων, την αυτονομία και τα δικαιώματα, όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Εκφράζονται γνώμες ότι η τεχνολογία, η τεχνητή νοημοσύνη και η βιοτεχνολογία διαβρώνουν την δημοκρατία, υποσκάπτουν την ελευθερία και την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, καθώς η εξουσία, ο πλούτος, η εργασία συγκεντρώνεται σε λίγους.

Η 4η βιομηχανική επανάσταση δημιουργεί πολλά ζητήματα που καλούνται οι κοινωνίες να δώσουν πειστικές απαντήσεις, ταυτόχρονα, με τη χρήση των τεχνολογιών αυτών, δίνονται λύσεις σε χρόνια προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι. Δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας για όσους αποκτούν ψηφιακές δεξιότητες, πλέον οι άνθρωποι θα συν-λειτουργούν με μηχανές, συσκευές και αισθητήρες για να παράγουν έργο, στην βιομηχανία, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες, στην υγεία.

Πολλές ασθένειες διαγιγνώσκονται σε αρχικό στάδιο και θεραπεύονται, ηλικιωμένοι λαμβάνουν φροντίδα – κρατώντας τους συντροφιά, υπενθυμίζοντας τους ότι πρέπει να πάρουν τα φάρμακα τους – και πολλές χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται χωρίς ρίσκο και με υψηλή δεξιοτεχνία. Η γήρανση του πληθυσμού, στον δυτικό κόσμο και φυσικά στην χώρα μας, δημιουργεί ένα πεδίο δράσης για την Τεχνητή Νοημοσύνη.

Η αντικατάσταση του ανθρώπινου δυναμικού με έξυπνες μηχανές που θα εκτελούν εργασίες σε σύντομο χρόνο, χωρίς κόπο και ρίσκο, με υψηλή ακρίβεια, θα οδηγήσει στην διόγκωση της ανεργίας, την όξυνση των ανισοτήτων, στην διεύρυνση του περιθωρίου, στην ανισότητα στις απολαβές μεταξύ των εργαζομένων. Ο απλός κόσμος είναι στο μεταίχμιο αυτής της αλλαγής, δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει και αυτό το εκμεταλλεύονται ορισμένοι, «τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά».

Ίσως να μην είναι τυχαίο η άνοδος του λαϊκισμού στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, όπως η εκλογή του Ντόναλντ Τράμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ και το δημοψήφισμα αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, να επηρεάζεται από τις αλλαγές που φέρνει η 4η Βιομηχανική Επανάσταση στην εργασία του πολίτη.

Ο κόσμος βρίσκεται στην αρχή μιας εργασιακής επανάστασης, διαφορετική σε σχέση με τις προηγούμενες, που μεταμορφώνει όλο το σύστημα παραγωγής, εμπορίου και της διακυβέρνησης των κοινωνιών. Ο άνθρωπος διαθέτοντας και εκμεταλλευόμενος την αντίληψη, την επινόηση, τη δημιουργικότητα μπορεί να επεξεργαστεί τεράστιους όγκους δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, εκτελώντας μεγα-υπολογιστικές πράξεις, πολυσύνθετων εντολών, σε ελάχιστο χρόνο και σε πολλαπλά πεδία.

Η καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων έχει επηρεαστεί και επηρεάζεται συνεχώς από όλες τις τεχνολογίες, την ρομποτική, την τεχνητή νοημοσύνη, την γενετική, κάνοντας δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα σε φυσικό, ψηφιακό, βιολογικό….

* Ο κ. Θεοφάνης Παπαδόπουλος εργάζεται ως στέλεχος επιχειρήσεων στον Ιδιωτικό Τομέα, είναι κάτοχος M.Β.Α. Banking & Finance, πτυχίου Πληροφορικής και παρακολουθεί μεταπτυχιακές σπουδές στη Δημοσιογραφία.

 Πηγή: Liberal.gr, 25/3/2019

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2020

Όταν ο πλουραλισμός της Δημοκρατίας προκαλεί σύγχυση ιδεών και αξιών...

 

 Πηγή: vradini.gr, 31/10/2020

Ισλαμιστές έκαψαν εικόνες του Εμανουέλ Μακρόν στο κέντρο της Αθήνας


Ένα περιστατικό εκδήλωσης μίσους έλαβε χώρα την περασμένη Τετάρτη (28/10) στο κέντρο της Αθήνας και πιο συγκεκριμένα στην οδό Γεναδίου.

Όπως φαίνεται και από το βίντεο που ακολουθεί, περισσότεροι από 150 αλλοδαποί, πιθανότατα ισλαμιστές, που συγκεντρώθηκαν στη συγκεκριμένη οδό στο κέντρο της Αθήνας, φαίνονται να φωνάζουν συνθήματα και να καίνε φωτογραφίες του Γάλλου Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν.

Μάλιστα, ο αριθμός στους φαίνεται ότι παραβιάζει και τα μέτρα δημόσιας υγείας για τον κορωνοϊό, που βρίσκονται σε ισχύ.

Για αύριο Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020, σύμφωνα με το policereport.gr, οργανώσεις αλλοδαπών μέσω εφαρμογών, καλούν σε μαζική διαμαρτυρία κατά της Γαλλίας στο Σύνταγμα, απέναντι από την Βουλή.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2020

"Μαφάλντα: Ένα κόμικ που μας καθοδήγησε" του Παναγιώτη Σωτήρη

"... Βαθιά πολιτικοποιημένος ο Quino κατάφερε να φτιάξει μια φιγούρα που έδειχνε ότι η μεγαλύτερη δύναμη δεν είναι ούτε στην πυγμή, ούτε στην μεγαλοστομία, αλλά στην ευστροφία και το θάρρος της γνώμης και της κριτικής, ισορροπώντας θαυμαστά ανάμεσα στην ελπίδα και τη διαρκή μελαγχολία για το πόσο δύσκολο είναι να αλλάξει ο κόσμος.


Οι ήρωες των πετυχημένων κόμικ είναι πάντα φτιαγμένοι ώστε ο αναγνώστης να ταυτίζεται με αυτούς. Είτε με τη δύναμή τους, είτε με την αδυναμία τους.

Σε μια περίπτωση, όμως, η ταύτιση δεν ήταν ούτε με τη δύναμη, ούτε με την αδυναμία, αλλά με την ευστροφία και την ανθρωπιά. Και αυτή ήταν η Μαφάλντα.

Για μια σειρά από γενιές, όχι μόνο στη Λατινική Αμερική όπου είχε τεράστια απήχηση, αλλά και στην Ευρώπη η Μαφάλντα ήταν σημείο αναφοράς.

Πράγμα παράδοξο, εάν σκεφτούμε ότι ήταν απλώς ένα σύντομο κόμικ στριπ, με ηρωίδα μια μαθήτρια, τους φίλους της και την οικογένειά της.

Η Μαφάλντα δεν ήταν η έκφραση μιας «νεανικής οργής» και ας ήταν πολλαπλά και βαθιά θυμωμένη με το προς τα πού πηγαίνει ο κόσμος.

Ήταν η έκφραση ενός αιτήματος λογικής, δικαιοσύνης και ανθρωπισμού που μένει ακόμη αδικαίωτο.

Ήταν η διαρκής αναμέτρηση με τον κυνισμό της εξουσίας σε όλες τις παραλλαγές της αλλά και την υποκρισία των πολιτικών.

Ήταν η αγωνία ενάντια στον παραλογισμού του πολέμου και όλες τις μορφές καταπίεσης.

Ήταν η αμφισβήτηση των κοινωνικών στερεότυπων (συμπεριλαμβανομένων των πατριαρχικών), του συμφεροντολογικού υπολογισμού, αλλά και του συμβιβασμού.

Ήταν το πνεύμα του «1968», όχι από τη σκοπιά των επωνύμων, αλλά από τη σκοπιά όλων εκείνων που ήθελαν να δουν έναν κόσμο πιο δίκαιο και γι’ αυτό μπορούσε να αγγίζει νέες και νέους (και όχι και τόσο νέες και νέους…) για δεκαετίες μετά.

Βαθιά πολιτικοποιημένος ο Quino κατάφερε να φτιάξει μια φιγούρα που έδειχνε ότι η μεγαλύτερη δύναμη δεν είναι ούτε στην πυγμή, ούτε στην μεγαλοστομία, αλλά στην ευστροφία και το θάρρος της γνώμης και της κριτικής, ισορροπώντας θαυμαστά ανάμεσα στην ελπίδα και τη διαρκή μελαγχολία για το πόσο δύσκολο είναι να αλλάξει ο κόσμος.

Και γι’ αυτό μας προσέφερε ένα σημείο αναφοράς, πολύ πιο ουσιαστικό από όσο και ο ίδιος υπολόγιζε, έναν ιδιότυπο ηθικό και – γιατί όχι;– πολιτικό φάρο. Και γι’ αυτό μπορούσες να ταυτιστείς με αυτή τη φιγούρα που ώρες – ώρες έμοιαζε πολύ πιο ουσιαστικά (και επικίνδυνα) επαναστατημένη από όλες τις κλασικές μορφές επαναστατών.

Και βέβαια προσέφερε τα απόλυτα επιχειρήματα για να μη θέλουμε να φάμε τη σούπα μας.

Πηγή: in.gr 1-10-2020

 

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020

Η Τέχνη, τα μηνύματα, η εκπαίδευση κι εμείς...(;)


Αφηγείται ο ίδιος ο συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις.
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση (ιστολόγιο Sophia Ntrekou.gr)
Το τραγούδι "Κεμάλ" του Χατζιδάκι
 πυροδότησε την «κόντρα» 

με τον ομότεχνο Μανώλη Ρασούλη:
«Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ» 

έλεγε ο Χατζιδάκις. 
«Μπορεί να αλλάξει, θέλει σωστοί

χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς», τροποποιώντας τον Ελύτη, απαντούσε ο Ρασούλης...
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Αντιπαραβάλλοντας τις απόψεις των δύο μουσικών να διατυπώσετε την κρίση σας σχετικά με τη διαφωνία για το ενδεχόμενο ¨αλλαγής του κόσμου" σε 150 -250 λέξεις.
2. Αξιοποιώντας το σχολικό εγχειρίδιο της Έκφρασης - Έκθεσης (β΄τεύχος), να τεκμηριώσετε την άποψή σας για τη διάσταση της τέχνης στην οποία αναφέρονται οι ρήσεις των Γ. Σεφέρη και Έ. Φίσερ που παρατίθενται στην ενότητα "Θέματα για συζήτηση και έκφραση-έκθεση": α. Τέχνη, σελίδα 179.
3. Στην ίδια ενότητα (σελίδα 180), αφού μελετήσετε τις απόψεις των Κ. Τσάτσου και Κ. Βάρναλη που παρατίθενται, να διατυπώσετε την άποψή σας για τα σημεία σύγκλισης ή απόκλισης σε κείμενο εύρους 80-100 λέξεων.
4. Συνεχίζοντας τη μελέτη της ίδιας ενότητας (σελίδα 181), να αναδιατυπώσετε συνοπτικά τις απόψεις που διαβιβάζονται στη συνέντευξη μεταξύ Γ. Πηλιχού και Ο. Ελύτη αναφορικά με το καθήκον του ποιητή και να αντιπαραθέσετε συνολικά την άποψη του Ο. Ελύτη.
5. Συγκρίνετε τα ποιήματα "Όταν" του Μιχάλη Κατσαρού, "Οφειλή" του Τίτου Πατρίκιου και τον ορισμό της Κικής Δημουλά . Γράψτε τα συμπεράσματά σας σε 150-200 λέξεις.